Tropy- linki do pozostałych

Ajajaj jak już zostało mało czasu.. A ja nic nie robię. Nie zdążę tak szczegółowo i oddzielnie wszystkiego wstawiać, a że o tropach i tak wszystko kopiowałam z tej strony, dam po prostu linki do reszty. 

Łasica

Zając

Kuna leśna

Tchórz

Jenot

o, a tu jest jeszcze sporo innych tropów

Tropy- borsuk

I dalej ciśniemy tropy..

Kończyna tylna przypomina przednią, ma również pięć palców, ale jej pazury są dużo krótsze. Opuszki nadgarstkowa i podeszwowa podobne są do odpowiednich opuszek kończyny przedniej. Odciski pięciu palców łapy przedniej, zaznaczają się szczególnie wyraźnie na miękkim gruncie. Na twardym podłożu możemy zwykle dostrzec odciski jedynie 4 palców. Pazury kończyn przednich są dobrze widoczne na każdym odcisku, czasami ich ślad przypomina małe punkty znajdujące się przed odciskami opuszek palcowych. Jeśli odcisk przedniej łapy jest cały, ma wtedy około 7 cm długości. Najczęściej odbija się jednak tylko przednia część i wówczas odcisk mierzy tylko około 5 cm długości przy 4 do 6 cm szerokości. Cały odcisk tylnej łapy mierzony od końców pazurów do pięty, ma od 8 do 10 cm długości. Ponieważ pazury kończyny tylnej, sa dużo krótsze od pazurów kończyny przedniej, dlatego na odcisku często zanikają.

Borsuk, z uwagi na krępą budowę ciała, zazwyczaj porusza się wolno. Stawia wówczas łapę tylną, tuż za odciskiem łapy przedniej, a czasami nawet zakrywa łapą tylną odcisk łapy przedniej, tak, iż niekiedy odciski łap całkowicie się pokrywają. W lekkim kłusie - (a) opuszkę podeszwową kończyny tylnej zwierzę stawia za odciskami opuszek palcowych łapy przedniej.

Podczas szybszego kłusowania, odcisk łapy tylnej przechodzi mniej lub bardziej przed odcisk przedni - jest to tzw. przestęp. Długość kroku zmienia się zależnie od szybkości od 25 do 50 cm. Długośś kroków borsuka w pełnym kłusie, wynosi od 70 do 80 cm. W ucieczce stawia kończyny tylne przed przednimi, a wszystkie odciski ułożone są oddzielnie, zaś palce są w charakterystyczny sposób zwrócone do wewnątrz (b). Układ tropów ma kształt trapezu, którego podstawy układają się na przemian po obu stronach linii środkowej.

Tropy borsuka przypominają nieraz tropy małego niedźwiedzia.

Tropy- lis

Jeszcze lisek i idę spać;p

Lis zalicza się do zwierząt palcochodnych. Jego kończyny przednie są zakończone pięcioma palcami. Palec pierwszy, czyli kciuk wyrasta bardzo wysoko i zazwyczaj nie pozostawia żadnych tropów. Na bardzo miękkim podłożu albo w głębokim kopnym śniegu może tylko zaznaczać się pazur kciuka. Kończyny tylne są dłuższe i zakończone czterema palcami. Łapa przednia pozostawia zazwyczaj większy odcisk niż tylna.

Tropy lisa mają kształt elipsy, lekko zaostrzonej po jednej stronie. Pazury są zawsze dobrze odciśnięte. Palce 3 i 4 maja taką samą długość i ułożone są blisko siebie. Opuszka środkowa ma kształt trójpłatowego trójkąta. Odcisk łapy przedniej ma około 5 cm długości i 3 do 4 cm szerokości.

Tropy lisa widać najwyraźniej na schnącym błocie. Zimą ciało lisa jest pokryte bujną sierścią, toteż tropy odciśnięte na śniegu są gorzej zaznaczone, ze względu na długie włosy wyrastające między opuszkami i zakrywające ich powierzchnię.

Lis porusza się w różny sposób, niniejszy opis zilustrowano grafiką, którą można zobaczyć po kliknięciu na przycisk "tropy lisa w ruchu". W chodzie (rysunek pierwszy od góry), tropy lisa tworzą linię, na której mniej więcej w równych odstępach znajdują się podwójne odciski kończyn.

Lis może także biec (rysunek drugi) i skakać (rysunek 3 i 4). W biegu odciski jego stawek nie nachodzą na siebie, ale układają się w pary leżące po obu stronach osi ruchu. Jeden odcisk jest lekko wysunięty przed drugi. Lewa strona tropów nie zawsze odpowiada lewym kończynom. Dwa odciski leżące obok siebie, mogą być zarówno odbiciami stawek przednich i tylnych jak i dwóch łap prawych bądź lewych. Ten typ tropów pozostawia najczęściej samiec, czyli pies.

Podczas małych skoków (rysunek 3) lis stawia kończyny tylne tuż przed kończynami przednimi. Trop tworzą pojedyncze, nieregularne odciski.
Najszybszy ruch lisa tworzą długie skoki (rysunek 4). Tropy tworzą wówczas mniej lub bardziej nieregularne trapezy. Podstawy kolejnych trapezów układają się na przemian po obu stronach linii środkowej tropów.

Czasami lis może także czołgać się do upatrzonej zdobyczy, wtedy jego tropy układają się w dwie równoległe linie, których środkiem przebiega bruzda wyżłobiona przez jego ciało.

Tropy lisa są podobne do tropów średniej wielkości psa, są jednak węższe, z wyraźnym odbiciem opuszek. Ponadto, place lisa ściśle przylegają do siebie, co jest widoczne również na tropie.

Tropy- dzik

Matko jak tego dużo ;d

Odciski kończyn dzika, niezależnie od podłoża i szybkości ruchu, są bardzo charakterystyczne ze względu na ślad palców szczątkowych (raciczek lub szpil) (1). Raciczki dzika, w przeciwieństwie do innych zwierząt kopytnych, są stosunkowo duże i znajdują się nisko na kończynie. Ponadto kształt szpil i ich odcisków jest półksiężycowaty, a racice są zawsze otwarte (przypominają literę V). Racica wewnętrzna jest zwykle krótsza od zewnętrznej, co również często widać na tropie. Ślady szpil znajdują się za odciskami opuszek palcowych i przesunięte są lekko na boki. Kształt jednego odcisku podobny jest do trapezu (2). Tropy małych dzików najczęściej mają słabo widoczne ślady szpil, które są jeszcze zbyt małe.

Wielkość odcisków kończyn dzika zależy od jego wieku i płci. Samce (odyńce) są większe i cięższe od samic (loch). Odcisk dojrzałych dzików ma ok. 5-8 cm długości i 4-6 cm szerokości, młodszych - 3-4,5 cm długości i 2,5-4 cm szerokości. Rozróżnienie płci na podstawie wyglądu tropów jest niemożliwe. Można natomiast po wielkości poszczególnych odcisków z dużym przybliżeniem określić wiek zwierzęcia. Ponadto racice młodych dzików są ostrzejsze niż u starszych.

Dzik porusza się różnymi sposobami: stępa, galopem, kłusem, a nawet skokami. Długość kroku młodego zwierzęcia w wolnym chodzie wynosi 40-60 cm, starszych dzików zwiększa się do 50-80 cm. Rozstaw tropów dojrzałych samców ma 10-20 cm, młodych samców - 5-10 cm, a samic - 10-15 cm. W kłusie i stępie tropy składają się z podwójnych odcisków: odcisk kończyny tylnej częściowo zachodzi na odcisk przedniej, a jej szpile trafia ją tuż za odcisk kończyny przedniej (3). Lewe i prawe odciski są ułożone po przeciwnych stronach środkowej linii tropów. Tropy dzika w galopie lub skokach charakteryzują się pojedynczym ułożeniem odcisków poszczególnych kończyn. Kończyny tylne zwierzę stawia lekko skośnie przed śladami przednich. Odciski kończyn przednich znajdują się mniej więcej na środkowej linii tropów, tylne natomiast układają się nieregularnie po obu stronach linii, jeden zwykłe jest lekko wysunięty przed drugi (4).

Tropy lochy - przewodniczki stada (watahy) - zaznaczone na głębokim śniegu są bardzo charakterystyczne. Brzuchem rysuje ona głęboką bruzdę, po której później przesuwają się pozostałe zwierzęta.

Tropy- jeleń

To teraz czas na jelenia szlachetnego.. Żeby nie było, tekst pochodzi z tej samej strony co informacje o tropach sarny.

Tropy jelenia idącego spokojnie charakteryzują się podwójnymi odciskami ,zaś ułożenie może być rozmaite tzn. odciski tylne mogą pokrywać przednie całkowicie lub częściowo. W kłusie jeleń pozostawia dwa rodzaje tropów: pojedyncze lub podwójne. Kończyny tylne stawia bowiem mniej więcej na odciskach kończyn przednich lub nieco z boku. Jeżeli odcisk tylnej nogi wyprzedza nieco odcisk przedniej to jest to tzw. przestęp, a jeśli na odwrót to niedostęp. Natomiast jeżeli odcisk trafia z boku mówimy o tzw. wyboczeniu. Krok opóźniony (niedostęp) charakteryzuje zwykle starsze zwierzęta, zaś przestęp jest charakterystyczny dla zwierząt młodych lub osłabionych. Wyboczenie może być cechą starego jelenia byka lub cielnej łani. Bez względu na rodzaj, tropy jelenia charkteryzują się pewnymi stałymi cechami: długim krokiem, szerokim rozstawem, mocno zaznaczonymi odciskami, lekko "rozjechanymi" racicami przednimi.

Wielkość odcisków kończyn zależy przede wszystkim od wieku i masy jelenia. Ślady racic młodego byka są więc wyraźnie mniejsze od dojrzałego. Ich kształt również się zmienia w zależności od płci zwierzęcia. Odciski kończyn samca jelenia są bardziej owalne, natomiast łani, węższe i krótsze. Odciski dojrzałych samców mają długość 7-9 cm i szerokość 6-7 cm, tymczasem dla młodego byka długość 6-7 cm ,szerokość od 5-6 cm. Przeciętne wymiary odcisku dla łań: długość 6-6,5 cm, szerokośc 4,5-5,5 cm.

Jeleń porusza się najczęściej stępem. Kończyny tylne stawia wówczas na odciskach kończyn przednich, ale lekko przesunięte do tyłu. Wyraźnie można zauważyć przesunięcie osi racic tzw. skos od linii środkowej tropów. Trop składa się z szeregu podwójnych odcisków ułożonych po obu stronach tej linii. Im jeleń starszy, tym skos większy. Przedstawia to trop 5a.

Inny rodzaj tropów przedstawiono w części 5b, kończyny tylne też są wyrzucane poza odcisk kończyn przednich. Tropy zawierają pojedyncze, skośne odciski poszczególnych kończyn, znajdujące się po obu stronach linii środkowej tropów, mniej więcej w równych odstępach. Podczas skoków, kończyny tylne również trafiają przed przednie, ale tropy różnią się od poprzednich. W części 5c odciski racic tylnych znajdują się blisko siebie, przednie natomiast leżą jeden za drugim. Tropy przypominają nieregularne łuki, wygięte zawsze w jedną stronę. Tropy jelenia można czasem pomylić z tropami lochy, mają bowiem zbliżoną wielkość i kształt, ale nie zawierają odcisku raciczek(szpil). Szpile jelenia wyrastają znacznie wyżej niż szpile dzika, a ich odcisk jest widoczny tylko na bardzo miękkim podłożu.

Tropy- sarna

Nie wiem jak się do tego zabrać, bo tych tropów i śladów jest za dużo, żeby to jakoś razem opisać. Więc spróbuję po kolei z każdym ssakiem(w każdym razie z tych najważniejszych).

Jak sarna wygląda też chyba każdy wie, jednak tak dla przypomnienia i ozdoby wstawię zdjęcie:>

Okej znalazłam tekst dokładnie i zrozumiale opisujący tropy tych zwierząt, więc pozwolę sobie wszystko bezwstydnie przekopiować.. 

Racice wielu gatunków zwierząt kopytnych są bardzo podobne. Dokładne rozpoznanie tropów wymaga więc dobrej znajomości budowy i wielkości racic poszczególnych ssaków. Tropy sarny odróżniają się od tropów innych zwierząt kopytnych wyraźnym śladem przedniej krawędzi racic. Tropy zwierząt należących do tego gatunku, w stępie na płytkim sniegu, składają się z podwójnych odcisków kończyn z zaznaczonymi w tyle odciskami szpil. Szpile są to palce szczątkowe umieszczone za właściwymi racicami. W wolnym kroku, sarna leniwie unosi kończyny, a ostro zakończone racice, kreślą na śniegu dwie równoległe bruzdy. Jeżeli podłoże jest twarde, racice zwykle nie rozsuwają się. Przy miekkim podłożu, racice kończyny przedniej, a przede wszystkim ich końcówki, grzęzną głęboko i rozchodzą się tworząc literę V. Rozstęp między racicami może mieć maksymalnie 1.5 cm.

W kłusie, tropy sarny przypominają tropy jelenia. Kończyny tylne również trafiają mniej lub bardziej dokładnie na odciski kończyn przednich (Rysunek a). Podobnie jak u Jelenia spotykamy się tu z niedostępem, przestępem i wyboczeniem.

Długość kroku wzrasta wraz z szybkością ruchu i w kłusie może wynosić od 100 do 130 cm. Im kłus jest szybszy, tym rozstaw tropów mniejszy!!!. Spłoszona sarna umyka długimi susami, kończyny tylne wyrzuca wówczas daleko przed przednie. Odciski kończyn tylnych znajdują sie przed przednimi zaś ułożone są bardziej skośnie względem lini środkowej tropów (Rysunek b). Gdy sarna przechyla się do przodu, ciężar jej ciała spoczywa na kończynach przednich. Racice tylnych nóg rozchodzą się szeroko na 3-4 cm, a szpile zaznaczają się nawet na twardym podłożu.

Sarna jest wspaniałym skoczkiem. Jej skoki, zwłaszcza gdy pokonuje wysokie przeszkody mogą mieć do 6 m długości i do 1.5 m wysokości.

Racice sarny w porównaniu do innych jeleniowatych, pozostawiają inne odciski. Sa one przede wszystkim mniejsze i węższe. Szpile kończyn przednich wyrastają niżej niż szpile kończyn tylnych. Odciski racic kozy i kozła są bardzo podobne i trudno je rozróżnić. Odcisk racic sarny ma przeciętnie ok 4.5 cm długości i 3 cm szerokości. Jeśli więc napotkamy trop o długości 5 cm, to można być pewnym iż należy do kozła. Kończyna przednia pozostawia wąski, owalny odcisk z lekko rozsuniętymi racicami, a tylna mniejszy odcisk, czubki jej racic są zwykle blisko siebie. Sarna porusza sie zwykle stępem i długość jej kroku wynosi wtedy od 60 do 80 cm. Rozstaw tropów wynosi 8 do 9 cm, a racice przednich kończyn lekko się rozsuwają. Rozstaw tropów kozła jest nieco większy niż kozy, ale w miarę wzrostu szybkości ruchu zwierzęcia, rozstaw maleje i w kłusie trudno na podstawie tropów okreslić płeć zwierzęcia.

tropy sarny w śniegu

źródło: http://www.wolinpn.pl/monografie.php?mid=4&subpage=4

Tropy- wprowadzenie

Okej czyli od początku.
Pierwszy punkt wymagań dotyczy rozpoznawania ssaków Polski na podstawie tropów i śladów. Zacznijmy od tego, czym jest trop, a czym ślad (chociaż nie sądzę żeby ktoś miał wątpliwości:> ). Tropy to odciski kończyn pozostawione na podłożu, a ślady to np żerowiska, odchody, nory czy miejsca walk.
Na konkursie potrzebne nam będą tylko informacje o śladach i tropach ssaków Polski.. Tak na początek wstawię tablicę z tropami kilku z nich.

Na początek

Hejhej. 

Generalnie pomysł tego bloga wziął się z konieczności uczenia się do III etapu konkursu przedmiotowego MKO dla gimnazjum z biologii.. Jeśli wszystko wyjdzie, to najlepiej - bo i ja się czegoś nauczę i ktoś kto być może tu trafi^^ Nie będę opisywać co zjadłam na śniadanie, wstawiać filmów z moją ulubioną muzyką ani zdjęć przedstawiających mnie czy moich znajomych;p Zamierzam zamieszczać posty dot. biologii, a właściwie głównie zoologii, uwzględniając wszystkie punkty wymagań do etapu wojewódzkiego.. 

A troszkę tego jest:

1. Rozpoznawanie ssaków żyjących w Polsce na podstawie tropów i pozostawianych śladów.
2. Zasięgi gatunków ssaków na terenie Polski
3. Znajomość cech gatunków ssaków rodzimych, ich siedlisk, trybu  życia, rozrodu, pokarmu, długości życia, statusu.
4. Klucz do oznaczania gatunków ssaków Polski
5. Ssaki Polski jako symbole.
6. Gwara łowiecka (chociaż z tego co wiem ten punkt został usunięty)
7. Zwyczaje ssaków (ssaki Polski):

•  mowa ciała ssaków
• wzorce zachowań- habitutacja, impriting, rytmy biologiczne
• przystosowania do zdobywania pokarmu, furażowanie
• zachowania społeczne, porozumiewanie się

8. Ekologia populacji (ssaki Polski:

• rozmieszczenie, zagęszczenie, liczebność populacji
• przykłady i skutki konkurencji wewnątrzgatunkowej i międzygatunkowej
• stosunki antagonistyczne i nieantagonistyczne występujące między populacjami

9. Elementy genetyki populacyjnej:

• pula genowa populacji
• zmiany częstotliwości genów w populacji jako czynnik doboru naturalnego
• warunki zachodzenia dryfu genetycznego i jego skutki

10. Znaczenie genetyki w hodowli zwierząt. Zastosowania technologii DNA. Mysz jako organizm modelowy w badaniach rozwoju ssaków. 

Tak więc będzie co robić, bo konkurs już 9 marca.. Nie wiem jak ja to ogarnę, ale postaram się chyba opracowywać wszystkie punkty w kolejności, w jakiej są podane i najwyżej wstawiać coś ogólnego jeśli znajdę później. 

To ja lecę szukać materiałów, jutro ferie i nie będę miała internetu przez 2 tyg także wypadałoby dzisiaj cokolwiek zrobić..